مدت‌هاست که معلمان انگلیسی مسائل و مشکلات گوناگونی را که تدریس با آن مواجه هستند، بیان می‌کنند ولی راه حل عملی که به‌‌کار گرفته شود و در کلاس کارساز باشد کمتر ارائه شده است.
لذا در گامی کوچک تصمیم گرفتیم مشکلات گوناگون را در قالب‌های زیر طبقه‌بندی و راهکارهای کم‌هزینه و عملی را نیز مطرح کنیم.به نظر می‌رسد که در ابتدا باید هر درسی را با دقت بررسی کنید. نکات ساختاری را برای ارائه دوباره دسته‌بندی کنید. تمرین‌های شفاهی جالب تهیه کنید. فقط جمله‌های اصلی و منطقی متن درس را آموزش دهید. پرسش و پاسخ و مکالمه تهیه کنید. پیش از تعیین تکلیف‌های نوشتنی همه قسمت‌ها را به‌طور شفاهی ارائه دهید و تمرین کنید.
کتاب را به همان صورتی که هست تدریس نکنید. مثلاً روی کلمات و مثال‌هایی که در زبان دارای فراوانی تکرار نیستند، تأکید نکنید. پرسش‌های جالب برای متن‌های خواندن به شکل منظم تهیه کنید (یا از شاگردان بخواهید تهیه کنند.)
چند مکالمه با استفاده از ساختارها و واژگان کتاب درسی با کمک شاگردان بهتر کلاس تهیه کنید. کمک کنید دیگر شاگردان این مکالمه‌ها را بفهمند، بیان کنند و حتی بخوانند و بنویسند.
وقتی شاگردان نمی‌توانند مکالمه یا متن درس را بفهمند، با کمک تصویر، نمایش و ارائه کلمه‌های هم‌ریشه و حتی با استفاده از ترجمه مطالب را تفهیم کنید.
از آنجایی که شاگردان در ادای صداها مشکل دارند، هر وقت امکان دارد دوباره آن‌را تدریس و تمرین کنید. با کشیدن طرح و تعریف اندام‌های صوتی، نشانه‌های فونتیک و اشاره به صداهای مشابهی که می‌شناسید و در زبان مادریشان یا در زبان انگلیسی وجود دارد، سعی کنید آن صدا را (باز هم) بشنوند و تکرار کنند.
شاگردان از سخن گفتن در کلاس وحشت دارند؛ با تمرینات دسته‌جمعی و بعد گروهی شروع کنید. اول از شاگردان زرنگ‌تر یا آنها که کمتر کمرو هستند بپرسید و با حوصله زیاد با شاگردان کمرو رفتار کنید.
در مراحل ابتدائی از آنها بخواهید جلو میز شما آمده و بعد از شما تکرار کنند. (می‌توانید در این حال سایر شاگردان را با انواع تمرینات دیگر مشغول نگه دارید).
از بچه‌های کلاس بخواهید بدانند چرا زبان به این صورت که هست به کار برده می‌شود؛ با بیان و نشان دادن مثال‌های ساختاری فراوان به آنها کمک کنید پاسخ سؤالات خود را در مورد نکات گرامری پیدا کنند، به آنها ثابت کنید که تنها با اطلاع از قوانین زبان کسی نمی‌تواند جمله بسازد و ارتباط برقرار کند.
شاگردان می‌خواهند هنگام خواندن کتاب‌هایشان باز باشد.اگرچه به‌نظر می‌رسد دفعات اولی که خواندن ارائه می‌شود برای شاگردان بهتر باشد که با کتاب بسته فقط گوش کنند، ولی این نباید به‌عنوان قانون لایتغیر تلقی شود.
